Mity na temat zaburzenia osobowości BORDERLINE
Borderline – fakty i mity o zaburzeniu osobowości borderline
Zaburzenie osobowości borderline (BPD) owiane jest wieloma mitami i stereotypami. W internecie można przeczytać opinie, że osoby z borderline to „manipulanci”, „toksyczni ludzie”, których „nie da się wyleczyć”. Tego rodzaju przekonania są nie tylko krzywdzące, ale też szkodliwe – zarówno dla osób zmagających się z borderline, jak i ich bliskich.
W tym artykule rozprawiamy się z najczęstszymi mitami na temat borderline i pokazujemy, jak wygląda rzeczywistość z perspektywy psychologii i badań naukowych.
Mit 1: Osoby z borderline to manipulanci
Powszechny stereotyp mówi, że osoby z borderline manipulują innymi dla własnych korzyści. W rzeczywistości zachowania postrzegane jako manipulacyjne są często desperacką próbą poradzenia sobie z ogromnym lękiem przed porzuceniem.
Nie oznacza to, że krzywdzące zachowania należy usprawiedliwiać – w terapii ważne jest, by uczyć się nowych, zdrowszych sposobów radzenia sobie z emocjami. Ale etykieta „manipulant” upraszcza i stygmatyzuje, zamiast pomagać zrozumieć.
Mit 2: Borderline to ciągłe dramaty i agresja
Tak, impulsywność i wybuchy emocji są częścią obrazu borderline. Jednak to tylko część prawdy.
Większość cierpienia osób z borderline rozgrywa się w ciszy – w poczuciu pustki, depresji, samotności, bezradności. To nieustanna walka wewnętrzna, której inni często nie widzą. Dramatyczne wybuchy to tylko wierzchołek góry lodowej.
Mit 3: Osoba z borderline nie potrafi kochać
To jeden z najbardziej krzywdzących stereotypów. Prawda jest zupełnie inna: osoby z borderline potrafią kochać bardzo intensywnie. Problemem nie jest brak uczuć, ale ich niestabilność.
Pod wpływem lęku przed odrzuceniem łatwo przechodzą od idealizacji partnera do silnej złości wobec niego. To nie dowód na brak miłości, lecz mechanizm obronny – sposób radzenia sobie z bólem.
Mit 4: Borderline to wyrok na całe życie
Wielu ludzi wierzy, że borderline nie da się leczyć. Tymczasem badania pokazują coś zupełnie innego.
Terapie takie jak terapia dialektyczno-behawioralna (DBT), terapia schematów czy terapia skoncentrowana na przeniesieniu (TFP) przynoszą bardzo dobre efekty. Wiele osób po kilku latach terapii nie spełnia już kryteriów diagnozy. Borderline to nie wyrok – z odpowiednią pomocą można znacząco poprawić jakość życia.
Mit 5: Borderline dotyczy tylko kobiet
Dawniej w badaniach pojawiał się obraz, że nawet 75% osób z borderline to kobiety. Dziś wiemy, że to nieprawda.
Najnowsze statystyki pokazują równy odsetek mężczyzn i kobiet z borderline. Różnica wynikała m.in. z tego, że kobiety częściej zgłaszały się po pomoc, a u mężczyzn objawy bywały diagnozowane inaczej (np. jako uzależnienia czy zaburzenia zachowania).
Mit 6: Osoba z borderline nie może być psychologiem czy lekarzem
Nieprawda. Wielu specjalistów zdrowia psychicznego ma własne doświadczenia z kryzysami psychicznymi, a dzięki terapii potrafi prowadzić wartościową i etyczną pracę.
Diagnoza borderline nie przekreśla nikogo jako psychologa, psychoterapeuty czy lekarza. Wręcz przeciwnie – własne doświadczenie może pogłębiać empatię i zrozumienie pacjentów.
Mit 7: Osoby z borderline zawsze są toksyczne
Słowo „toksyczny” bywa nadużywane. Owszem, osoby z borderline mogą w relacjach przejawiać zachowania destrukcyjne, wynikające z trudności z regulacją emocji. Ale to nie oznacza, że z definicji są „toksyczne” czy „złe”.
Przy odpowiednim wsparciu i terapii osoby z borderline mogą tworzyć wartościowe, głębokie relacje i dobrze funkcjonować w życiu.
Podsumowanie
Borderline to poważne zaburzenie osobowości, ale nie jest wyrokiem. Mity i stereotypy utrwalają stygmatyzację, zamiast wspierać zrozumienie i leczenie.
Prawda jest taka, że osoby z borderline:
potrafią kochać,
mogą tworzyć relacje,
mogą zdrowieć i poprawiać swoje funkcjonowanie,
mogą być specjalistami pomagającymi innym,
a terapia znacząco zwiększa szanse na poprawę jakości życia.
Im więcej rzetelnej wiedzy, tym mniej stygmatyzacji. A to oznacza większe wsparcie i szansę na realną zmianę.
