Borderline a narcyzm – czym się różnią te zaburzenia osobowości?
Borderline a narcyzm – czym się różnią te zaburzenia osobowości?
Czy borderline i narcyzm to to samo? To pytanie zadaje sobie wiele osób. Na pierwszy rzut oka te zaburzenia mogą wydawać się podobne – w obu występują trudności w regulacji emocji, lęk przed odrzuceniem czy impulsywność. Jednak psychologia i psychoterapia jasno pokazują, że różnice między zaburzeniem osobowości borderline a narcystycznym są znaczące.
W tym artykule, jako psycholog i psychoterapeuta, przybliżam najważniejsze podobieństwa i różnice między tymi dwoma zaburzeniami.
Podobieństwa między borderline a narcyzmem
Trudności w regulacji emocji i impulsów.
Problemy w budowaniu trwałych i satysfakcjonujących relacji.
Silny lęk przed odrzuceniem, choć przeżywany i wyrażany inaczej.
Dysfunkcyjne schematy powstałe w dzieciństwie, np. schemat wadliwości, opuszczenia czy nieufności.
Możliwe podobne doświadczenia traumatyczne – zaniedbania, odrzucenie lub nadużycia ze strony bliskich.
Oba zaburzenia zaliczamy do klastra B zaburzeń osobowości, czyli grupy dramatyczno-impulsywno-emocjonalnej.
Borderline a narcyzm – najważniejsze różnice
1. Reakcja na odrzucenie
Narcyzm: osoba chroni swoje kruche ego, reagując złością, wywyższaniem się lub dewaluacją partnera („i tak nie byłeś mnie wart”).
Borderline: odrzucenie bywa przeżywane jako egzystencjalne zagrożenie („bez ciebie nie istnieję”). Reakcje są dramatyczne – błaganie o pozostanie, impulsywne zachowania, samookaleczenia czy groźby samobójcze.
2. Wyrażanie złości
Narcyzm: złość kierowana głównie na zewnątrz, obwinianie innych, brak odpowiedzialności za własne emocje.
Borderline: złość kierowana zarówno na innych, jak i na siebie, często poprzez autoagresję.
3. Tożsamość
Narcyzm: względnie stabilna, oparta na osiągnięciach i rolach społecznych.
Borderline: chaotyczna i zmienna – częste zmiany wartości, zainteresowań i kierunku w życiu.
4. Relacje
Narcyzm: możliwe długotrwałe związki, ale zwykle powierzchowne i jednostronne.
Borderline: ogromna niestabilność – od idealizacji do dewaluacji, huśtawki emocjonalne, ciągłe rozstania i powroty.
5. Nastrój i emocje
Narcyzm: względnie stabilny nastrój, ale pod spodem przewlekła pustka i dystymia.
Borderline: skrajna zmienność nastrojów – od euforii do rozpaczy w ciągu godzin, a nawet minut.
6. Empatia
Narcyzm: rozwinięta empatia poznawcza (rozumienie emocji innych), ale brak głębokiego współodczuwania.
Borderline: nadmierna empatia emocjonalna, która zalewa i utrudnia funkcjonowanie.
7. Wgląd w siebie
Narcyzm: niski wgląd, trudności z autokrytycyzmem i refleksją.
Borderline: większa samoświadomość, częstsze zgłaszanie się na terapię, większy autokrytycyzm po opadnięciu emocji.
Czy można mieć jednocześnie borderline i narcyzm?
Tak, jest to możliwe. Oba zaburzenia mogą współwystępować, ponieważ opierają się na podobnych doświadczeniach z dzieciństwa i dysfunkcyjnych schematach. To, które mechanizmy rozwiną się silniej, zależy od sposobów radzenia sobie i strategii wykształconych w trakcie życia.
Podsumowanie
Borderline i narcyzm mają wspólne podłoże, ale różnią się sposobem przeżywania emocji, budowania tożsamości i funkcjonowania w relacjach.
Narcyzm częściej wiąże się z ochroną kruchego ego i pustką wewnętrzną.
Borderline – z dramatyczną huśtawką emocjonalną i silnym lękiem przed opuszczeniem.
Zrozumienie tych różnic pomaga lepiej wspierać osoby zmagające się z tymi trudnościami i świadomie budować relacje.
Jeśli chcesz pogłębić temat i zobaczyć pełne omówienie, zapraszam do obejrzenia mojego odcinka na YouTube: